Asset Publisher Asset Publisher

Historia

Na obszarze leśnym obecnie administrowanym przez Nadleśnictwo Oleśnica Śląska od 1945 roku działały w różnych zasięgach terenowych, strukturach, formach organizacyjnych i przedziałach czasowych nadleśnictwa: Oleśnica, Bierutów, Kotowice, Brzezie (od 1950 roku Twarda Góra, od 1958 roku Twardogóra), Goszcz i Złotowo (później zmieniając nazwę na Zawonia i Grochowo). Obecnie miejscowość Złotowo znajduje się w granicach Nadleśnictwa Milicz. Nadleśnictwa te w minionych latach były wielokrotnie reorganizowane, przekształcane, likwidowane i na nowo odtwarzane, zmieniały swe nazwy i granice.

Nadleśnictwo Oleśnica utworzone już 10.05.1945 r. miało siedzibę w Oleśnicy, a następnie w zamku w Bierutowie. Nadleśnictwo tworzyły lasy wielkiej własności ziemskiej, lasy kościelne, niektóre lasy komunalne i lasy gospodarstw wiejskich. Pierwszym nadleśniczym został mianowany inż. Stefan Hakemer, przedwojenny absolwent Politechniki Lwowskiej; gospodarzył na 12 000 ha, podzielonych na sześć leśnictw. W roku 1947 nadleśnictwo rozwiązano, a jego powierzchnie przejmują: nowe Nadleśnictwo Bierutów (7 000 ha), i Nadleśnictwo Kotowice (5 000 ha). W Nadleśnictwie Bierutów nadleśniczym pozostaje inż. Stefan Hakemer, a w Nadleśnictwie Kotowice nadleśniczym jest Władysław Sienkiewicz.

W 1975 roku po likwidacji Nadleśnictwa Kotowice zostaje utworzony obręb Oleśnica i włączony do Nadleśnictwa Bierutów. Jest ono odtąd nadleśnictwem dwuobrębowym z obrębami Bierutów i Oleśnica. Z dniem 31.12.1981 r. Nadleśnictwo Bierutów ulega likwidacji. Obręb Oleśnica przechodzi do nowo utworzonego Nadleśnictwa Oleśnica, a obręb Kotowice do Nadleśnictwa Oława. Nadleśniczymi byli: inż. Stefan Hakemer (10.05.1945 r. – 1.05.1960 r.), mgr inż. Edmund Wróbel (1.01.1968 r. – 1.01.1973 r.), mgr inż. Zdzisław Etz(1.06.1974 r. – 31.12.1981 r.).

Nadleśnictwo Kotowice utworzone zostało w 1947 roku z części zlikwidowanego Nadleśnictwa Oleśnica i składało się z siedmiu leśnictw. Nadleśniczym po Władysławie Sienkiewiczu był Mieczysław Cyronek (1.05.1961 r. – 1.10.1972 r.).

Nadleśnictwo Grochowo (od 1945 roku Złotowo, od 1956 roku Zawonia, od 1958 roku Grochowo) utworzone w 1945 roku. Pierwszym nadleśniczym Nadleśnictwa Złotowo z siedzibą w Trzebnicy został jej mieszkaniec, absolwent Liceum Leśnego w Żyrowicach i SGGW w Warszawie, inż. Feliks Żochowski (od 1.09.1945 r.). W 1948 roku siedziba Nadleśnictwa Złotowo została przeniesiona do Grochowa, i zmieniono nazwę na Nadleśnictwo Zawonia a od 1958 roku na Nadleśnictwo Grochowo. W 1968 roku założono sześciohektarową szkółkę zespoloną w Grochowie oraz utworzono etat leśniczego do spraw łowieckich (leśniczy Stefan Osiński, a od 1977 roku Teodor Cholaszczyński). W 1972 roku z Nadleśnictwa Syców przejęto obręb Twardogóra o powierzchni 7 698 ha, podzielony na siedem leśnictw. W 1975 roku utworzono obręb Trzebnica podporządkowany Nadleśnictwu Oborniki Śląskie. W związku z nowym podziałem kraju na województwa, w roku 1978 część obrębu Goszcz o powierzchni 5 193 ha, położoną na terenie województwa wrocławskiego, przyłączono do Nadleśnictwa Grochowo, które po tych zmianach składało się z trzech obrębów, a od 1.01.1982 r. zostało rozwiązane na rzecz nowo utworzonego Nadleśnictwa Oleśnica Śląska.
Kolejni Nadleśniczowie Nadleśnictwa Oleśnica Śląska:
inż. Feliks Żochowski (1945 - 1948 r.),
Piotr Jakimczyk (1948 r. – 1956 r.),
inż. Edward Bartol (1956 r. - 30.04.1961 r.),
inż. Tadeusz Stolarczyk (1.05.1961 r. – 31.11.1971 r.),
mgr inż. Henryk Jędrzejczak (11.01.1972 r. – 30.11.1974 r.),
mgr inż. Edward Jabłoński (1.12.1974 r. – 30.09.1977 r.),
mgr inż. Kazimierz Harych (1.10.1977 r. - 10.12.1992 r.),
mgr inż. Stanisław Bazan (11.12.1992 r. – 31.01.2014r.),
mgr inż. Edward Podczaszyński (01.02.2014 r. – 09.06.2016r.),
inż. Henryk Bössler (10.06.2016 r. – 19.06.2016r.),
mgr inż. Jarosław Kałuża (20.06.2016 r. - 28.11.2018 r.), Adam Płaksej (od 3.12.2018 r. - 08.2020 r.)                 Paweł Górski (2020 r. - obecnie). 

Nadleśnictwo Goszcz powstało w 1945 roku pod nazwą Miedzybór później Międzybórz, a od 1.01.1956 r. – Goszcz. Siedziba nadleśnictwa od początku mieściła się w Goszczu. Pierwszym nadleśniczym był inż. Wacław Hołubecki (od 10.04.1945 r.), a następnie inż. Antoni Duży i mgr inż. Emil Gasidło. W czerwcu 1972 roku, po rozwiązaniu nadleśnictwa wchodzi jako obręb leśny w skład Nadleśnictwa Syców. Po korekcie granic administracyjnych w 1978 roku obręb Goszcz w części leżącej w granicach województwa wrocławskiego, o powierzchni 5 180 ha wszedł jako obręb Goszcz do Nadleśnictwa Grochowo, od 1982 roku również jako obręb Goszcz wszedł w skład nowo powstałego Nadleśnictwa Oleśnica Śląska.

Nadleśnictwo Twardogóra– utworzone w 1945 roku pod nazwą Brzezie, a następnie Twarda Góra (1950) i Twardogóra (1958) z siedzibą w Twardogórze, na powierzchni 7 678 ha. Z dniem 1.01.1973 r. jako obręb leśny wchodzi w skład Nadleśnictwa Grochowo. Nadleśniczymi w byłym Nadleśnictwie Twardogóra byli: Józef Sakowski – Absolwent Liceum Leśnego w Żyrowicach od 1.10.1945 r., Gajęcki (1951 – 1952), Kazimierz Bill (1.01.1961 r. – 1.11.1964 r.), inż. Zygmunt Gałęcki (1.02.1965 r. – 1.01.1968 r.), inż. Kazimierz Pietrucha (1.09.1968 r. – 30.06.1972 r.).


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Obiekty edukacyjne

Obiekty edukacyjne

Na terenie Nadleśnictwa Oleśnica Śląska znajdują się cztery ścieżki przyrodniczo – edukacyjne, utworzone głownie z myślą o przedszkolakach i dzieciach szkół podstawowych i gimnazjum.

Ścieżka przyrodnicza w Borowej

Ścieżka przyrodnicza w Borowej położona jest między stawami i prowadzi starymi groblami i drogami leśnymi obsadzonymi licznymi drzewami o charakterze pomnikowym. Ścieżka została przygotowana przez Polskie Towarzystwo Przyrody „Pro Natura". Podzielona jest na 11 odcinków tematycznych:

  • Brzeg lasu
  • Las
  • Stawy rybne
  • Starodrzew liściasty
  • Bory
  • Potok Topór
  • Dąbrowa
  • Ols
  • Śródleśne polanki
  • Punkt widokowy – rzeczka Oleśniczka
  • Stara grobla

Ścieżka przyrodnicza w rezerwacie "Torfowisko koło Grabowna"

Ścieżka przyrodnicza w rezerwacie "Torfowisko koło Grabowna". Udostępniona do zwiedzania jest część północna rezerwatu na powierzchni 1,40 ha. Ścieżka prowadzi skrajem rezerwatu, na której znajduje się 6 przystanków opisujących fragmenty rezerwatu:

  • Las mieszany. Ekoton, strefy przejściowe.
  • Trawy i turzyce.
  • Zarośla łozowe.
  • Torfowce w brzezince.
  • Rośliny wodne.
  • Okresowy przepływ wody.

Grób leśnika fot. A. Gurboda

Ścieżka dydaktyczna "Dąbrówka"

Ścieżka dydaktyczna przy Kąciku Edukacyjnym "Dąbrówka"położona jest na Wzgórzach Twardogórskich. Całkowita długość ścieżki wynosi 1,8 km. Częściowo pokrywa się ona z czerwonym szlakiem rowerowym biegnącym z Twardogóra. Ścieżka została zaprojektowana w postaci koła z dojściem do przystanku nr 7, wzdłuż istniejących dróg i ścieżek leśnych.

  • Odnowienie naturalne buka.
  • Drzewostany nasienne.
  • Jak choruje las?
  • Budowa pionowa drzewostanu.
  • Grób leśnika.
  • Wodopój dla zwierzyny leśnej.
  • Dokarmianie zwierzyny.
  • Młode pokolenie drzew.
  • Skąd leśnik wie gdzie jest?
  • Sposoby zagospodarowania lasu.
  • Martwe drzewo.

Ścieżka edukacyjna "Storczyk"

Ścieżka edukacyjna "Storczyk"położona jest na Wzgórzach Trzebnickich. Długość ścieżki wynosi 5 km. Częściowo przebiega ona przez teren szkółki leśnej. Szczególnie polecaną formą edukacji są wycieczki rowerowe. Czas potrzebny na przejazd trasy wynosi około 1,5 godziny.

  • Leśna ścieżka przyrodniczo-edukacyjna.fot. P. Gorzelak
  • Co to jest przebudowa drzewostanu.
  • Budowa warstwowa lasu.
  • Użytkowanie lasu.
  • Wawrzynek wilczełyko, daglezja zielona.
  • Śródleśna łąka.
  • Fazy życia lasu.
  • Dąb szypułkowy.
  • Bagno-teren podmokły.
  • Storczyki.
  • Od nasionka do drzewa.
  • Szkółka leśna.
  • Drogi turysto!. Kącik edukacyjny "Storczyk".